Od autora: Gorsky A.V. „Niebezpieczne skrzyżowanie” //Gazeta SPbGASU „Dla Personelu Budowlanego”, nr 20. - 2008. – luty. - P. 4. Gorsky A.V. „Koncepcja zachowania zależnego i protestacyjnego”. //Obsługa psychologii praktycznej w systemie edukacji. Zagadnienie 11. Materiały na regionalną konferencję naukowo-praktyczną. – St.Petersburg: SPbAPPO, 2007. – 256 s. – s. 173-177. Na ciele społeczeństwa rosyjskiego występują obecnie dwa wrzody zachowań zależnych i protestacyjnych. Pierwsza łączy wszystkie przypadki uzależnienia od narkotyków, druga - wszystkie przypadki zachowań agresywnych. Te społecznie niebezpieczne zjawiska powstają pod wpływem negatywnych cech dziedzicznych człowieka, a także afektywnych sposobów jego wychowania w rodzinie, instytucjach edukacyjnych i środowisku. Badania nad wewnątrzmacicznym i poporodowym rozwojem dziecka pokazują że moment swoich narodzin postrzega jako przejście ze stanu harmonijnego do stanu dysharmonijnego. Przystosowanie noworodka do środowiska zewnętrznego odbywa się w toku edukacji i samokształcenia w formie konsekwentnej świadomości sytuacji trudnych psychicznie. Świadomość sytuacji trudnych psychicznie trwa także w wieku dorosłym. Sytuacja trudna psychicznie (psychoanalitycznie – opór) to nieświadoma sprzeczność pomiędzy nieświadomym pragnieniem a nieświadomym zakazem tego pragnienia. Na nieświadome pragnienie dziecka wskazuje jego reakcja emocjonalna, która towarzyszy jego działaniu. Nieświadomy zakaz odnosi się do działań korygujących (gestycznych lub werbalnych) podejmowanych przez rodzica lub inną osobę w odpowiedzi na niebezpieczne zachowanie dziecka (lub osoby dorosłej). Jeśli po działaniach naprawczych dziecko kontynuuje niebezpieczne zachowanie lub emocjonalnie nalega na jego kontynuację, oznacza to pojawienie się trudnej psychicznie sytuacji. Fizjologiczną podstawą przyjemności są hormony „szczęścia” - endorfiny i niezadowolenia - hormony „. agresja” – adrenalina. Jeśli ich poziom we krwi konkretnej osoby odpowiada normie, nawet najtrudniejsze warunki środowiskowe nie doprowadzą do dewiacyjnych zachowań. Osoba będzie samowystarczalna, zdolna do kontrolowania swoich działań i działań. Jest to typowe dla zdrowych ludzi, których działania harmonijnie łączą elementy fizyczne i psychiczne, indywidualne i społeczne. Jeśli dana osoba nie przezwycięży trudnej psychicznie sytuacji, w jego psychice powstaje nieświadoma sprzeczność między nieświadomym pragnieniem a nieświadomym zakazem tego pragnienia. Następuje pobudzenie emocjonalne, uczucie zaburzonej równowagi i zastąpienie poczucia satysfakcji poczuciem niezadowolenia (związanego z wydzielaniem adrenaliny). Pomaga to przełamać dotychczasowe stereotypy zachowań (które nagle okazały się nieskuteczne) i zintensyfikować poszukiwanie sposobu na wyjście z trudnej psychicznie sytuacji, która prowadzi albo do podjęcia błędnej decyzji i w konsekwencji negatywnego wyniku, albo do podjęcie właściwej decyzji, a w konsekwencji pozytywny wynik.B Kiedy człowiek pokonuje trudną psychicznie sytuację, w jego psychice wygładza się nieświadoma sprzeczność między nieświadomym pragnieniem a nieświadomym zakazem tego pragnienia. Prowadzi to do zastąpienia uczucia niezadowolenia poczuciem satysfakcji (związanej z wydzielaniem endorfin). Towarzyszy temu świadomość dziecka przyczyn osiągnięcia pozytywnego wyniku i potrzeby podejmowania podobnych działań w podobnych sytuacjach, co znajduje odzwierciedlenie w nabytych doświadczeniach i utrwalone w stereotypach behawioralnych. Ten pozytywny wynik osiąga się poprzez uwzględnienie działań korygujących rodzica (innej osoby) w odpowiedzi na wcześniejsze niebezpieczne działanie. Jest to normalny (postępowy) sposób przezwyciężenia trudnej psychicznie sytuacji (opór). Istnieje jednak także psychopatyczny (regresywny lub wypaczony) Systematyczne niepowodzenie w przezwyciężaniu trudnych psychicznie sytuacji i nieurzeczywistnianie nieświadomych pragnień zastępuje w psychice dziecka nieświadome lęki, co w dorosłym życiu prowadzi do chronicznych.brak działania części „ja” Odczuwając brak pozytywnych uczuć wobec siebie ze strony innych ludzi i w związku z tym zagrożenie własnej egzystencji, osoby o zachowaniach psychopatycznych patrzą na świat jakby z drugiej strony i żyć jakby poza społeczeństwem. Wszystkie ich działania mają na celu poszukiwanie sprzecznych (kontrastowych) treści życia, z których nie zdają sobie sprawy i utratę tego, czego są świadomi. Osiąga się to na przykład poprzez dekorowanie domu kontrastującymi kolorami, niepohamowaną pasję do ekstremalnych form wypoczynku, czytanie podnoszących na duchu dzieł sztuki, zachowania konfliktowe itp. Nieświadome lęki powodują ogromny niepokój, więc próbuje się ich szybciej pozbyć. Osoby o zachowaniach psychopatycznych rozwijają prymitywny sposób „przezwyciężania” trudnych psychicznie sytuacji. Uczą się cieszyć nie w rezultacie, ale przed przezwyciężeniem trudnej psychicznie sytuacji. W stanie psychopatycznym ludzie intuicyjnie odczuwają potrzebę dodatkowej produkcji hormonów „szczęścia” lub hormonów „agresji”. W przypadku edukacji afektywnej rodzic sam nie wie i nie jest w stanie jasno wyjaśnić innej osobie ani przyczyny, ani zakresu swojej kary . W wyniku edukacji afektywnej u dziecka mogą rozwinąć się zachowania nieświadome lub zależne lub protestacyjne, które stanowią naruszenie jego rozwoju umysłowego. W pierwszym przypadku dziecko poddaje się bezgranicznie woli rodzica (innej osoby), w drugim także bezgranicznie protestuje przeciwko niemu. Osoby o zachowaniach zależnych, posiadające słabą psychikę, częściej pozbywają się strachu za pomocą środków zewnętrznych (egzogenne) narkotyki, na przykład tytoń, alkohol lub sam narkotyk. Liczne fakty dotyczące uzależnienia od komputera, sekciarstwa i informacji oraz uzależnienia od zakupów potwierdzają przypuszczenie niektórych badaczy, że rodzaj „narkotyku” jest jedynie wyznacznikiem zachowań uzależniających. Osoby wykazujące zachowania protestacyjne, posiadające stosunkowo silniejszą psychikę, pozbywają się strachu sytuacji trudnych psychicznie częściej za pomocą dodatkowego rozwoju wewnętrznego (endogennego) „narkotyków” w wyniku niekonstruktywnej agresji, na przykład nadmiernej nienawiści, działań destrukcyjnych, morderstwa. Z psychoanalitycznego punktu widzenia osoby o zachowaniach zależnych, kierowanie swoją agresję wobec własnego ciała, odczuwają przyjemność z samobiczowania. To jest orientacja masochistyczna. Osoby wykazujące zachowania protestacyjne, kierujące swoją agresję w stronę innych osób lub przedmiotów, odczuwają przyjemność z destrukcji zewnętrznej. Jest to orientacja sadystyczna. Społeczne niebezpieczeństwo zachowań zależnych i protestacyjnych polega na konieczności zwiększenia dawki odpowiednio leku zewnętrznego lub wewnętrznego i poszerzenia kręgu wspólników. Psychopatyczne zachowanie danej osoby negatywnie wpływa na zmiany w jej wyglądzie; jego postawy moralne, moralne i kulturowe; przyczynia się do kształtowania obiektywnego myślenia, a to z kolei tłumi tradycyjne myślenie w społeczeństwie i rozwój nietradycyjnego myślenia. Rozważmy rolę rodziny w kształtowaniu zachowań psychopatycznych na przykładzie interakcji między rodzicami i ich dzieci zidentyfikowane w trakcie badań naukowych. Na przykład zorientowani indywidualnie mieszkańcy Ameryki Północnej są zorientowani na nadmierną szczegółowość wydarzeń, podkreślanie własnego „ja” i zwiększoną emocjonalność. Zorientowani społecznie, Chińczycy, przeciwnie, skupiają się na uogólnionym przedstawieniu wydarzeń, skupiając się głównie na działalności zbiorowej. Praktycznie nie ma tu miejsca na szczegóły, a zabarwienie emocjonalne w ich narracjach jest prawie zawsze neutralne. Nietradycyjne (mozaikowe) myślenie, nadmierna szczegółowość wydarzeń, podkreślanie własnego „ja” i wzmożona emocjonalność przyczyniają się do tłumienia tego, co uwarunkowane genetycznie. tradycyjne sposoby reagowania na trudne psychicznie sytuacje. Przyczynia się to do wzmocnienia nieświadomych lęków i rozwoju zachowań psychopatycznych